Over de controversiele kwestie van de vluchtelingen moeten onze culturele instellingen mensen onderwijzen en voor gevaren waarnemen. Er moet twee axes zijn: eerst moeten we mensen hun rol in de maartschappij en de verleden vergissingen helpen begrijpen om vergissingen vandaag te vermijden. Zoals velen willen we tegen sommige krachtige opinies strijden, die door medias en communicatietechnologies onder de aandacht worden gebracht. Die nieuwe kanalen geven ons geen tijd meer om over iets na te denken en ze verspreiden onoordeelkundig alle opinies zonder ethiek.
De geschiedenis heeft milljoenen vluchtelingen gecreërd: ze hebben hun leven en hun verhalen achtergelaten. Hun geheugenissen werden echt door onze kunstwerk verrijkt en maken deel van ons erfdeel door hun individuele rijkdom uit die vaak vergeten en vernietigd werd. Vandaag kampen we met dezelfde fenomenen waardoor de vluchtelingen in een onbekende situatie van overleving verzonken worden.
In het twintigste eeuw worden er grotere bevolkingsbewegingen geöbserveerd, grotere dan de huidige. Dan werkten we op de oorzaken van die bewegingen met internationale instellingen. Vandaag lijden we onder de gevolgen van die bewegingen en doen we niets aan hun oorzaken. De vluchtelingen spiegelen onze verblinding weer en daarom worden we angstig. Maar de vluchtelingen moeten we niet vrezen maar wel de intolerantie en het egoisme die ons hard zullen treffen of we niet humaan en bewust van de realiteit blijven.
Onze huidige Europa werd op die geschiedenis gebouwd en vandaag kunnen we dat niet vergeten. Een gezamenlijke heeft nooit het individuele geweten vervangen. We moeten elkaar luisten en een gezamenlijke hand steken naar degenen die op ons lijken en die we vandaag kunnen zijn. Dat is onze simpele plicht als mensen.
Meer informatie over dit project
Cécile Lecuyer & Edith Bertholet
La Halte, 4 rue de la Casquette B – 4000 Liège
lequipe@lahalte.be | edithbertholet@gmail.com