Uit het Islamistische geloof van de moeder van Malika Djardi en haar gebedpraktijk is die solo ontstaan. Op basis van gesprekken met haar heeft de choreografe en danseres een soort « documentaire » solo gecreëerd. Door een naturele intimiteit worden momenten van haar eigen leven en dit van haar familie onthuld in een onderzoek van beide praktijken, het gebed en de dans. Het stuk verkent het gebied waarin de moeder en de dochter door de rituelen, de herhaling van gebaren, de verhouding tussen het zichtbare en het onzichtbare, tussen het concrete en het abstracte worden doorkruist. Door de inzet, door het onderzoek van veranderende wezens. Na de voorstelling zullen Malika Djardi en de drummer Nestor Garcia Diaz een werkfase van Horion, haar nieuwe creatie, presenteren. Dit werk is op het thema van de “slag” gebouwd die als een ritmische lading en ontlading maar ook als een poëtische hefboom wordt gezien.