De jonge Brusselse choreografe Louise Vanneste werkt bij Charleroi Danses en is een partner bij de Halles in Schaerbeek. Haar creaties worden zorgvuldig gemaakt door een ruimtelijke, temporele, luide, visuele en energetische omgeving samen te stellen. Dit keer wijdt ze zich aan vier vrouwelijke solos die in eenzelfde lumineuze ruimte voor het publiek verschijnen. Uit die scenografie ontstaat een heel zeldzame vorm van communie tussen de danseressen, die tussen individuele bewegingen en gezamenlijke golven oscilleert. Daar worden eenzame en solidaire figuren tegelijkertijd onthuld door de onrelatie, de onontmoeting, de juxtapositie of het ongeval die op het toneel gebeuren. Die polyritmische muziek weven connecties zonder hierachie zoals een magnetisch sterrenbeeld dat ons een grijpbare ervaring aanbiedt.