In het jargon van toneelknechten betekent faire la salade het herstellen van de orde op het podium dat op zijn kop stond door de voorstelling van de dag ervoor. In zijn dure eigendom doodt een welgestelde, oudere burgerlijke vrouw, gespeeld door een man, de tijd met Gaëv, een profiteur die even filosofisch is als BHL het kan zijn, met juffrouw Julie, die verantwoordelijk is voor de was, en met Gabriel, die zorg draagt voor de tuinen. Dit liefdesverhaal met pruiken, deze grote klucht die de botsing tussen invloeden van de vaudeville en van Tsjechov combineert, deze komedie met een vreemde zo niet schrikwekkende stijl, eindigt zijn verwarde tocht in een hoopvolle finale.