Il n’y a rien dans ma vie qui montre que je suis moche intérieurement
Agnès Limbos / Compagnie Gare Centrale
Auteurs en vertolkers Agnès Limbos en Pierre Sartenaer hebben inspiratie geput uit noir-romans, van Simenon tot Ellroy, de krant Sud-Ouest en het tijdschrift Détective.
De toon van het verhaal wordt vanaf het begin gezet met een vrouw die in een bontjas ligt en nog maar één schoen heeft. Zeven mysterieuze meisjes komen voorbij, een man sluipt rond, de gemanipuleerde objecten roepen herinneringen op en vertellen. Als humor de beleefdheid van de wanhoop is, dan is de humor hier zo duister dat hij alle fatsoen achter zich laat. Agnès Limbos, een toonaangevende naam in het objecttheater, kiest voor een gedurfde, niet-lineaire benadering van geweld tegen vrouwen, dat onlosmakelijk verbonden lijkt te zijn met de actualiteit.
Bord de scène le mercredi 21 après la représentation
COPRODUCTION
Conception, écriture et jeu Agnès Limbos
Écriture et jeu Pierre Sartenaer
Regard et collaboration artistique Simon Thomas
Création lumière Nicolas Thill
Régie Nicolas Thill ou Joël Bosmans
Création son Guillaume Istace
Coaching figurantes Anastasia Guevel
Aide à la réalisation Claire Farah, Françoise Colpé, Joël Bosmans, Nicolas Thill, Pieter
Boucher, Javier Packer, Astrid Howard, Caroline Cereghetti, Nicole Eeckhout
Précieuses collaborations à la première phase de création Christophe Sermet et Yannick Renier
Production Cie Gare Centrale
Coproduction Festival Mondial des Théâtres de Marionnettes – Charleville-Mézières, Le Bateau Feu – Scène nationale Dunkerque, marionNEttes – festival international – Neuchâtel, Escher Theater – Luxembourg, Théâtre de Liège, IMAGINALE 2022-InternationalTheaterfestival animierter Formen
Partenariats Westflügel Leipzig, Compagnie du Vendredi – Bruxelles, Théâtre Varia – Bruxelles.