Knokke-le-Zoute [Diptyque Écume]

In een dorst naar avontuur die opstanden, vreugden en angsten viert, verkent het tweeluik Écume wat zich van de ene persoon naar de andere, van de ene generatie naar de andere, van de ene reis naar de andere verspreidt. Met als koers een vraag: Kies je je lot? En wat doe je als je niet van het jouwe houdt? Wat zijn onze actiemarges? Knokke-le-Zoute en Hofstade, de delen van dit duo, bevragen met zachtheid en humor het sociale determinisme.

Op de rand van een kunstmatig strand aan de rand van een grote hoofdstad – misschien op het koude zand van Knokke-le-Zoute? – staat een jonge vrouw met een sterke wil tegenover haar moeder. Uiterlijk lijken ze als twee druppels water op elkaar. En dat bevalt haar helemaal niet… Wie vindt het tenslotte leuk om met zijn moeder vergeleken te worden? Waarom vergelijken we altijd een kind met zijn ouder, maar nooit een ouder met zijn kind?

Terwijl in haar buik een toekomstig kind zich aftekent, een toekomstige weg zich ontvouwt, kondigt haar moeder de dood van haar vader aan. Een vader die ze nooit heeft gekend, die ze zelfs nooit heeft gezien, en die haar toch een dubbele erfenis naliet: as en geld. 92.000 euro voor 92.000 nooit ontvangen knuffels, en een urn voor een onbekend verhaal. Misschien zou ze willen huilen, maar dat zal ze niet doen. Ze zegt dat tranen haar zicht zouden vertroebelen…

Dan begint een inwijdingsreis per tram langs de Belgische kust, van De Panne naar Knokke-le-Zoute, op zoek naar het ideale strand om de as van een afwezige vader te verspreiden, waar de nevel die zijn verhaal omhult van halte naar halte oplost.