Terwijl haar moeder helemaal opgaat in aerobics en koken, zinkt de jonge Camille weg in een pijnlijk bestaan van pesterijen, valstrikken en bedreigingen. De klasgenoten verkneukelen zich in wrede spelletjes die ze telkens opnieuw aanwakkeren en uitvergroten. De volwassenen rondom haar bestempelen Camille als zonderling en erg op zichzelf. Maar wie luistert ook echt naar haar? Via de ongezouten dialogen van de schrijver Alex Lorette ontrafelt regisseur Clément Thirion het hele traject dat het meisje aflegt tot aan haar zelfdoding. We komen te weten dat geweld evenzeer ontspruit uit gemoedelijkheid als uit agressie en dat de individuele eigenheid niet zo onschuldig is. Moeten we de oorsprong van het zondebokfenomeen zoeken bij de groep of bij de uitgeslotene zelf? Een vernietigende doorlichting waar de zwarte humor van af spat.