Die majestueuze, feestelijke, prachtige en arrogante lijkrede kondigt het einde van de vorige vormen aan en prijst de toekomstige vormen. Het toneel, vol tranen, zweet en blote huid, is schandalig erotiek. Jan Fabre, een woelige kunstenaar, presenteert vier uur dansen waardoor de dansers bijna uitgeput raken. Na die voorstelling staan we recht en we zijn er zeker van dat onze horloges gelijkgezet zijn.