Als logisch vervolg op haar werk over het lichaam dat in eeuwige metamorfose is, verdiept choreografe en danseres Karine Ponties zich grondig in een onaangepastheid aan de werkelijkheid via een oprechtheid van de bewegingen. Ze spreekt over deze wezens die, steunend op het onstabiele, hun lichaam vertrouwd hebben gemaakt met het onevenwicht. Ze spreekt over de rustelozen, de onregelmatigen, de impulsieven, de overweldigden, de bezetenen, de schipbreukelingen, diegenen die het ongeluk in zich dragen. Die tragische lichamen, rauw, zonder rust, roepen op wonderlijke manier de vraag op wat dit ‘wezen in de wereld’ juist betekent. Le Sourire des égarés is een stuk over hoop, want de veerkracht richt zich altijd tot de levenden en hun zoektocht om deze berg aan tekortkomingen om te vormen tot een onverzwakte en briljante beweegkracht. In de vreugde wordt het lichaam een echte spreekbuis, een taal van strijd.
Interprètes Ares D’Angelo, Eric Domeneghetty, Florencia Demestri, Vilma Pitrinaite
Directeur technique, éclairagiste et collaborateur artistique Guillaume Toussaint Fromentin
Régisseur Pier Gallen
Compositeur David Monceau
Scénographes Wilfrid Roche Maëstroni et Marie Gourdain
Costumière Laurence Hermant
Photographe Andrea Messana
Administratrice de production Rachel Goldenberg
Assistante de production Nerina Cocchi
Production Dame de Pic/Cie Karine Ponties
Coproduction Théâtre de Liège, Les Brigittines et La Coop asbl, avec le soutien du tax-shelter du gouvernement fédéral belge et de la Fédération Wallonie-Bruxelles / Service Danse
