Bruno bracht zijn hele puberteit door in een kindertehuis. Hij werd geslagen door zijn vader, liep weg van huis en gaf zichzelf aan bij de politie.

Toen hij tien was, ontdekte Bruno in de bioscoop – vergezeld door zijn Poolse grootmoeder – Michelangelo. Op zijn vijftiende ontdekte hij de beelden van de kunstenaar tijdens een schoolreis naar Firenze. Daarna maakte hij kennis met zijn gedichten en correspondentie. De kennismaking met de Italiaanse meester en Bruno’s plaatsing waren de aanleiding om in de mate van het mogelijke te ontsnappen aan het geweld van zijn vader. Bruno’s verhaal is fictie gebaseerd op echte feiten. Door zijn leven weer te geven in de melancholische en extatische gedichten van Michelangelo – waarvoor Michel Kozuck de muziek componeerde – brengt Isabelle Gyselinx in Les Brigands een formidabele lofrede aan de kunst en haar emanciperende kracht.